Ik had eens een gesprek waarin iemand zei: “ik heb besloten dat ik niet langer in God kan geloven”. Deze ene zin, zette mij enorm aan het denken. Twee mensen, beide Christelijk opgegroeid. De een volledig overtuigd van Zijn bestaan, de ander niet meer. Wat is geloven? Is het werkelijk een zeker weten? Hoe kan dat? Hierover gaat onderstaand gedicht.
God bestaat
Een waarheid die inmiddels geen enkele twijfel toelaat
Ik weet het, zie het en voel het altijd
Maar hoe kan ik zo overtuigd zijn, van alle twijfel bevrijd?
Weten
“Het begin van wijsheid is dat je wijsheid zoekt”
Dat is het 1e dat bij mij vooruitgang heeft geboekt
Wat zeggen de wijzen van deze aarde?
En schat dat dan eens op de juiste waarde
Het ontstaan van de wereld blijkt te botsen met bestaande natuurwetten
En sommige fenomenen zijn alleen te verklaren door er een Bijbels verhaal naast te zetten
Juist in wetenschap zit vaak heel veel waarheid
En hoe meer je daarvan weet, hoe meer je kunt zien van Gods grootheid
Religie is door mensen bedacht en ook het beeld dat mensen van God maken klopt vaak niet
Het is voornamelijk een antwoord op angst wat je ziet
Maar als je alles loslaat wat je altijd voor waar hebt aangenomen
En God werkelijk leert kennen zoals hij is, zul je tot de conclusie komen:
Dit had geen mens kunnen verzinnen, daartoe is niemand in staat
Omdat het dwars tegen de menselijke natuur in gaat.
Zien
De wind zelf zie je niet, maar wel dat iets in beweging wordt gebracht
De wind zelf is niet zichtbaar, maar wel zijn kracht
Daar waar een hart door God wordt aangeraakt
Zie je dat iemand een verandering doormaakt
In één keer, radicaal als een alles veranderende storm
Of geleidelijk, zoals een briesje het water langzaam verandert van vorm
Bovennatuurlijke liefde in iemands ogen
Zo geraakt door Gods woorden dat hij tot tranen toe wordt bewogen
Het adembenemende tafereel van de zon die onder gaat
Een prachtige bloem die in het veld te pronken staat
Overal om me heen, waar ik ook kijk
Gods werk, zo zichtbaar, zo tastbaar, zo kleurrijk
Voelen
God voelen is als een diep zeker weten, dwars tegen eigen logica in
Als een zachte stem die me vult met waarheid diep binnenin
Als binnengaan in een oase van rust, terwijl alles chaos lijkt
Als een tinteling die elk lichaamsdeel bereikt
Als begrepen worden zoals een ander mij nooit echt begrijpen zal
Liefde die naar binnen stroomt als een waterval
Een hart dat uit mijn ribbenkast lijkt te knappen
Zo onder de indruk dat het mij naar adem doet happen
Overtuigd? Ja, maar een ander overtuigen kan ik niet, dat ligt buiten mijn macht
“Geloof steunt niet op menselijke wijsheid maar op de Gods kracht”
God zal zich door iedereen die hem zoekt laten vinden, dat is waar ik op reken
Dat heeft Hij beloofd, dus daar mag je Hem ook op aanspreken
En als je Hem vindt, staat Hij met zijn armen wijd open
En mag je zonder enige afstand naar Hem toelopen
Om je door Hem te laten overtuigen
ruimte
"Het geloof legt de grondslag voor alles waarop we hopen, het overtuigt ons van de waarheid van wat we niet zien"
Ruimte
Ontdek meer van Schitter!
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.